کرات آملی/جهل روز گذشت که علامه از عالم ناسوت به عالم لاهوت پر کشیدند واجرام و ماده و متعلقاتش را با زمینیان گذاشتندوبه عالم الله ونوروزلالیت وملکوت که جایگاه مردان پاک خداست پیوستند.
چهل سال هم بگذردوچهارصد سال هم که سپری شود تو همچنان زنده ای ودر اذهان مردم وتاریخ و اجتماع زنده خواهی ماند وجملات و کتاب وکلماتت ورد زبان انسانهای تاریخ.
همه به تبرک ، نام تورا می برند واز تو شفای دردهای شان را طلب می کنند ومقبره ات را زیارتگه رندان جهان خواهند کرد تا به وزان مقبره معصومین محل تبرک شود.
واینهمه بدین خاطر است که می دانستی علم و عمل انسان ساز است. به تقوا و دانش و تهجد و عبادات وجودت را چنان پرورده ای که ملائک بوجود ت حسرت خورند.
هیچگاه از صراط مستقیم خروج نکردی، مخلوقات خدارا که آنها را تجلیات خدا می دانستی و حیات راجلوه وجوی و جدول از بحر وجود معرفی میکردی عزیز می دانستی .
هیچگاه خلقی را نرنجاندی و برای هدایت آنها به جان می کوشیدی ومی فرمودی قیامت ها در پی دارید و تاکید می فرمودید مواظب باشید و تکرار می فرمودید مواظب باشی خناسان جهان شمارا نفریبندبدنبال سنگ وگل نروید وفریب هوی دنیا را نخورید .
هیچگاه از خزانه آنها به نفع خویش تمتع نبردی وذره ای اعوجاج در زندگی تو یافت نمی شود ‌که هیچ، بل هر چه است عشق است و محبت و اخلاص و صدای نجات بندگان خدا از تنگناها .
در همه اوقات زمزمه ات خدا بود و خلق خدا .
خداترا بیامرزد که زندگان بنام تو آبرو می گیرند و شرف و ارزش می یابند و عقده دل وا می کنند که کسی را از تو نه امروز بلکه هفتصد سال بعد هم نمی یابند که زنده تر از همه ای وتبلور ارزش‌ها و اخلاقیات و عطاها و بخششها وکلمات وجمل نغز و پر حلاوت و شیرین :
همه عالم صدای نغمه اوست +
که شنیده است چنین صدای دراز

درباب نفس :

نفوس ناطقه به منزله سلطانند موجب وحدت قوا ،وحدت فی ذاته و صفاته و افعاله وقوای وی در حقیقت از فروع و شئون اویند واز وی منفرطند،به مثابت جنود وعمالش و هر قوه ای که انسان راست چه ظاهر ی و چه باطنی ،موجب اعتلا و ترقی اوست :
النفس فی وحدتها کل القوی +وفعلها فی فعلها قدانطوی
افعال نفس در طول فعل الهی است ،اذن الله در سًر هر مو جودی ودر فعل و اثر هر موثری تکوینا”نهفته است که لیس الامئوثر فی الوجود الا الله که خود در مرتبت نفس فر ماید :
نفس که قدسی نگشت وروح که ناطق +
روح بخاری و نفس سایله باشد .
بدانکه قوای آلات نفسند نه اعضای و جوارح که محل و موضع قوایند مثل قوه سامعه آلت آن است نه طبله گوش واین قوا شاخه های یک شجره طیبه بنام روح انسانی است که اصلها ثابت و فر عها فی السمائ،توتی اگلها کل حین باذن ربها (ابراهیم ۲۵-۲۶)
پرتو روح است نطق وچشم و گوش +پرتو آتش بود در آب جوش (۱۸۹مآثر آثار جلد-۱) نفس که چون از ماده و احکامش رخت بر بندندبه ملکوت اعلی پیوندد.
لذا مارا مرده مپندارید که چون شهدا در نزد خدا روزی می خوریم واین چه مردنی است که به زندگان جان می بخشد و مایه نشاط شان می شود ،رحمت خدابراو که چهل روز از وفات او گذشت ولی کسی را زنده تر از او نیافته ایم و زندگان رادر برابر او وآثار روحی او چون مرده یافته ایم که اقصی نقاط ایران درشرق و غرب و شمال و جنوب و بقول حافظ شش جهت سخن از عزت او و بزرگواریهای اومی کنند و در فراقش نوحه سرایی می کنند.
خدایش با اولیایش محشور گر داند که نفس ناطقه چون علوی گردد بقول حضرت امیر علیه اسلام می شود به صاحبش ظاهری به اطاعتک وباطنی به محبتک وقلبی به معرفتک وروحی به مشاهدتک وسًری به استقلال حضرتک یا ذوالجلال والاکرام دهد که می شود حضرت آقایی که همه در فراقش بنالند و بگریند و مراثیها بخوانند .
هر که خواهد گوبیا وگو برو +کبر و ناز وحاجب ودر بان دراین درگاه نیست
می شود انسانی که خاک را به نظر کیمیا کند، قوسموس و جهانی از او به نیکی یاد کنند که خود در دوبیتهایش سروده اند:
این خلقت دلربا،مجازی نبود +
حقست و حقیقت است و بازی نبود
خاموش نشین و حرف بیهوده مزن+
جای سقط و زبان درازی نبود
****
آرام حسن ،که راه بس دشوار است +
بس گردنه ها که در ره رهوار است
گویم به مثل خسی کند سیر محیط +گامی است زکار دل که با دلدار است
تقدیم به روح پر فتوحش(ص۲۱۲دیوان اشعار حضرت علامه ) :
(آمل -صلواتی )