کرات آملی،دولت‌ها در هر کشور مسئول اداره مطلوب آن کشورند ویک ریالی که دولت‌ها در اقتصاد هزینه می کنند باید برای آن منظور و مقصودی داشته باشند وآثار آنرا آنالیز کرده باشند .
هرهزینه ای بدون تعریف هرج و مرج اقتصادی است که منجر به تورم و در هم پیچیدگی اقتصاد جامعه و کاهش ارزش پول ملی و اضرار به همان طبقاتی است که یارانه می گیرند و موجب اتلاف منابع می شود مگر می شود بیش‌از ۹۰ ٪مردم یک کشور نیازمند و فقیر باشند و نیاز مند به یارانه ،اگر چنین است فاتحه آن کشور را باید خواند .
از طرف دیگر ،دولتهامکلفند از جمعیت فعال جامعه حداکثر بهره بردای را ببرند تابا افزایش کار جمعی تولید جامعه افزایش یافته افزایش تولید خالص ملی ( NNP) را بدنبال داشته باشد،این بی عر ضگی است که ما نتوانیم برای جمعیت فعال ما ایجاد کار کنیم که هم آنها را از زندگی مناسب محروم کرده ایم و هم در رقابت جهانی نتوانسته ایم تولید ملی خود را به تراز کشور های منطقه ای همچون عر بستان و تر کیه و…برسانیم واین عیب بزرگ و نابخشودنی دیگری است در حالیکه منابع تولیدی داریم نتوانسته ایم از نیروی انسانی مان بهره لازم را ببریم .
افزایش بهای نفت در سنوات گذشته بعضی از دولت‌های مارا دچار توهم کرد که باید آنرا سر سفره مردم ببریم.
اینان بجای مبارزه با فقر با کار ملی ،تنها با توزیع پولهای بی حساب و کتاب ،ناشی از فروش منابع دولتی ،نه تنها نتوانسته اند فقررا نابود سازند بلکه بابهم خوردن موازنه پول و کالا و کاهش تولیدملی( PT=M’V’+MV )وافزایش انتشار پول ملی در مقابل کاهش تولید ملی ،قیمت‌ها افزایش یافته وآن مبلغ یارانه اهدایی دولتها را می بلعد ،فقط انتظارات ملی را افزایش داده؛با افزایش تورم و کاهش ارزش پول ملی بی نظمی پول را دامن می زندو بر دهک‌های فقیر جامعه می افزاید. ،ضریب جینی را افزایش داده ،شکاف طبقاتی را دامن زده ،میل به کاررابرای برخی از نیرو های کار زایل ساخته وسرانجام فقر را بجای نفت سر سفره مردم می بردو خسارات جبران نا پذیری بر اقتصاد کشور وارد می سازد .
احساس می شود دولت جدید باید در پی تر میم وضع موجود باشند.
نه قیمت بنزین را افزایش دهند وباز هرج و مرج دیگررابه جامعه تحمیل کنند که مایه نیشخند این و آن در جهان شویم که از تصمیم ما خنده آمد خلق را .
اکنون مو قع آنست که دولت پیشنهاد شجاعانه بگیرد و کل یارانه و کمک معشیتی و رانت‌های دیگر[رای آور] ضد حقایق علمی را حذف کرده به طبقات نیازمند واقعی جامعه (پیران جامعه که هیچگونه مفر ی وممری ندارند،معلولین و زنان سر پرست خانوار ) نه تنها با چهل و پنچ هزار تومان بلکه با حداکثر مبلغی که بتوان با آن حداقل زندگی آبر و مند را داشته باشند وبالاتر از خط فقر نسبی مثلا پنچ میلون تو مان در ماه از محل مالیاتهای عمومی به پر دازند تا دوران کهو لت و معلو لیت را،بسلامت و آبرو مندی طی کنند و یا به بیمه همگانی همه اقشار جامعه را تحت در مان رایگان در مقابل بیماری و باز نشستگی قرار داه و سلامت و زندگی آبر ومندانه را
به آحاد ملی بر گردانندوایران را جایگاه عشاق جهان گرداند که آرامش و شادی در همه جای آن موج زند،افتخار کنند که ایرانی‌اند وایران در جهان چنان بدرخشد که مهاجرت معکوس اتفاق افتد و شهروندان مملک دیگر افتخار دریافت حقوق شهروندی ایرا ن را پیدا کنند و ایران را مو طن دوم خویش اختیار نمایند آن شا ی الله واین می شود اگر عاقلانه و علمی حرکت کنیم .
لطیفه ای است نهانی که عشق از او خیزد +
نه لعل لب و خط زنگاری است
(آمل -صلواتی)