از جمله وظایف حکومتها ؛اعمال قانون برای تحصیل عدالت وتوزیع عادلانه امتیازات و در آمد ها ست ؛بطوریکه حداقل های زندگی همه مردم تامین شود ودر هیپچ مواردی گَردَ حسرت و عُسرت برچهره ای ننشیند تاهمگان از مواهب و منابع موجود تمتعّ برند وروزگار به شادمانی گذرانند  .

متاسفانه این توزیع در آمدها بعضا”دیده نمی شود ؛بطوریکه بسیاری در حسرت داشتن حداقل یک کاشانه برای حفاظت فرزندانشان از سر ما و گر ما محرومند و عده ای در تنعم و ناز مفرطند و آنچنان در آمد های باد آورده وپولهای کلان به جیب زده اند که گاه گرجستان وترکیه و ارمنستان و ارو پا و امریکا را موطن خویش اختیار می کنند و ارزهای منابع نفتی ما را به تاراج می برند وگاه در شمال ایران بلای جان زمین های کشاورزی شمالیها  شده اند وبا فریب پولهای کاغذی و اعتباری که به دلیل سیاستهای غلط اقتصادی دولتمردان پایتخت نشین به چنگ آورده اند؛زمین های بکر و بار آور وزنده شمال ایران را که محل تغذیه همه مردم ایران است ؛به راحتی به تاراج می برند و با گستاخی به تلی از بُتن بدل ساخته اند وویلاهای چند ده میلیاردی در آن بنا کر ده اندتا چند روز را در سال درآن بیتوده کنند .

سیل جمعیت از تهران واقصی نقاط ایران و حتی اصفهان و شیراز و خوزستان و جنوب و گاه خراسان وگاه اعراب حاشیه خلیج فارس به این دیار خوانده شده اند و توسط بنگاهای معاملاتی که مثل قارچ در نقطه به نقطه مازندران ودر داخل و بیرون شهر ها روئیده اند و عقد مشارکتها با برخی از مشاورین املاک تهران بسته اند  ؛با استفاده از فضای مجازی ؛در همه شهرها و روستاهای شمال رسوخ کرده اند؛وچوپ حراج بر روی زمین های ما که محل تامین نان وبرنج مردم است ؛زده اند وبراحتی این زمین های نامیه را که چون گوهر گرانبها قرون و اعصار آذوقه مردم را تامین می کر ده اند ؛در پی نابودی آنها هستند واعتراضی از کسی بر نمی آید !؟.

بر اساس آمار اعلام شده ؛تهران ؛اصفهان و یزد پولدار ترین استانهای ایران هستند و کهگیلویه وبویر احمد ولرستان ؛بی پولدارترین آنها (خبرنگاران جوان*باشگاه شبانه)در سالی که گذشت 20%فقیر جامعه تنها 6%از مجموعه هزینه  ناخالص را در اختیار داشته اند واین در حالی بود که سهم 20%ثروتمندان 47%هزینه ناخالص را شامل بوده است واین در حالی است که ضریب جینی ایران که گواه توزیع در آمد بین مردم تلقی می شود طبق گزارش مرکز آمار ایران 39/.وتورم بر طبق گزارش صندوق (3/2)بین المللی پول به24%رسیده است در حالیکه نرخ رشد دستمزد کارگران وکارمندان در کشور بین (12-7)اعلام شده است که این عدم تناسب خود به فقیر شدن خیل عظیمی از مردم می انجامد وتلامبار شدن پولها در نزد ثروتمندان وباز تعرّض به زمینهای بارور  وکشاورزی شمال کشور ونابودی آنها به قصد تفریح چند روزه در ماه وسال .

متر فین بی درد با هزار حیل وبه بهانه ایجاد هتل سازی ؛هکتار هازمین های کشاورزی را تغیر کاربری داده و با فروش آنها به مردم ؛سود های کلان به جیب می زنند ؛گاه وسط جنگل را برج می سازند وتمام هامش و حاشیه های آنها را نابود می سازند واین در حالی است که 80%نیاز غذایی و همچنین 90%مواد اولیه بخش صنایع غذایی در مازندران تولید و تامین می شود(خبر گزاری ایرنا)

الفبای اداره حکومت در کنار تامین امنیت نظامی ؛امنیت غذایی است و حتی امنیت غذایی ؛بالاترین امنیتهاست .

وقتی امنیت مردم با سیاسهای روزمرگی به حراج گذاشته می شود ؛بواقع جامعه ایران را بالقوه تهدید به بی غذایی و گرسنگی و نابودی نموده ایم که خردمندان چنین درحق مردم شان روا نمی دارند  .

تمام کشور های جهان وقتی پای امنیت غذایی پیش می آید با آن شوخی ندارند واجازه تعرضّ و تجاوز به امنیّت غذایی را که در تولیدات زراعی ودامی ؛نمود پیدا می کند ؛نمی دهند  واجازه نمی دهند تامین غذای شان وابسته به خارج شود تا احیانا” در مجادلات بین اللملی ابزار توطئه و تحریم علیه ما شود ؛بطوریکه امروز آن سیاستمدارن دیو سای خارجی به بیماران خاص ما رحم نمی کنند و تحریمها ی دارویی راعلیه ما  اعمال می کنند تا مارا تسلیم سیاستهاس ظالمانه خود بکنند و به نصیحت یکی از اقتصاددانان همین کشور های متجاوز امپریالیسمی ؛اگر می خواهید کشوری را وابسته به خود بکنید ؛کاری کنید که آنها به لحاظ غذایی وابسته شما شوند ؛زهی بی شرمی !؟

به هر حال برای حفظ امنیت غذایی ومقابله با گرسنه گیهای بالقوه ؛چاره آنست که :

الف-دولتها در ایجاد اعتبار و پول و اسکناس و مسکوکات بگونه ای رفتار کنندکه حداقل همه ملت ایران  از نظام در آمدی مناسبی بر خور دارشوند ؛نه سیل در آمد های و سود ها نصیب اقشار متنعم تهرانیها و… شود ؛که طغیان در آمد های مازاد این از ما بهتران ؛چون سیل بنیانکن به حیات مادی شمالیها بتازد و تحت عنوان ویلا و ویلا سازی ؛کشاورزی و زراعت و غذای ما را به یغما برندو نابود سازند .

 (3/3)ب-با ادغام زمینهای کشاورزی وایجاد شرکتهای برزگ تولید و توزیع وتقسیم سود بر مبنای سهم هر یک از کشاورزان ؛هم سهم محصول هر کشاورزرا بالا ببرید و هم بهره وری وسود دهی واحد هکتار راافزایش دهید وهم هزاران نیروهای مولد را از بخش زراعت به سمت واحد های بزرگ صنعت دامداری سوق داده ؛کشور را از هرز نیرو ها و سوددهی پائین زمینها ودر نتیجه تفکیک و افراز و تخریب زمینهای کشاورزی  نجات داده هم بردر آمد تولید کنندگان تعاونیهای تولید افزوده وهم برحاشیه امنیت غذایی مابیافزایید تا دست نیاز به سمت غرب دراز نکینم و آنان به هزار حیل و مکر مارا به قربانگاه سیاسی خود نبرند که به قول مر حوم پروین اعتصامی :”خواستن کدیه است ؛خواهی عشر ؛خواهی هزار.

ج–با صدور دستور العمل ها و قوانین با ساخت و ساز هایی که سفره غدایی مردم را تهدید می کند و امنیت غذایی آنها را در هم می شکند ؛به تقابل بر خیزید که خرید و فروش زمینها ؛خصوصا” کشاورزی به نوعی پولشویی ؛شبیه سفته بازی تلقی شود ومنشای پول حاصل از خرید و فروش زمین غیر قانونی اعلام گردد ؛تااز حراج و  نابودیزمین های حیات بخش که جلوه گاه خداست و چشم همه بدو دو خته وسفره حیات همه انسنها در همه اعصار هست  ؛ممانعت شود تا نعوذ بالله وضعیت ما بگونه ای نشود که هریک صاحب کفش و کلاه و آپارتمان شیک باشیم ولی برای تامین لقمه نانی به خارجی محتاج شویم و نعوذ بالله با انتظار معجزه شویم تا نانی از آسمان برای ما فرستاده شود که امروز را سیرگردیم.

که اگر به این تجاوزات ؛به زمین های پر برکت شمالی ؛پایان ندهیم ودر چاپ و توزیع کاغذ های اعتباری بنام پول جانب اعتدال را نگاه نداریم چه بسا چون سیل بنیانکن ؛طغیان خواهد کردوهمه بنیانهای اقتصادی و غذایی ما را به فنا خواهد برد ؛دیر یا زود تهدید غذایی دامن همه ما را می گیردوهمه مارا برای تامین لقمه نانی دچارچالش و خسران خواهدکرد که انشائ الله چنین مباد

(آمل*ٌدکترصلواتی)