تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد+وجود نازکتت؛آزرده گزند مباد
از خدا بخواهیم که بیمار نشویم که بیماری غیر از آزردگی تن؛ فرسودگی جان را نیز بدنبال دارد ؛تازه متوجه می شویم که بیمه ودفتر بیمه همه مستمسک عده ای در آمد ه ا ند که جز انباشت پول و ثروت چیزی در سر ندارند؛امروز اگر گذر شما به دارو خونه ها افتد علاوه بر اینکه با صف های طولانی و کرشمه وناز دکتر دارو ساز روبرو می شویم باید بدانی بهای یک نسخه داروی را به چند صورت محاسبه می کنند؛ بخشی را آزاد و تعداد اندکی را با تعرفه بیمه ای ومعلوم نیست با سازمان های بیمه ای چگونه حساب می کنند؟ سئوال اینجاست چطور یک دارو آنهم برای مصرف یک بیماری دو گونه محاسبه می شود البته در نگاه اول بشما می گویند ما اصلا این دارو رانداریم و چون با اصرار و خواهش بیمار روبرو می گردند تازه حاضر می شوند 10%آنرا بیمه ای و بباقی را که کمتر از 90 %نیست ؛نسخه آزاد بپیچند آنهم در دو ؛دارو خونه با دونرخ متفاوت واین جاست که بخش نظارتی اداره بهداشت را در خواب می بینیم ویا خود را به خواب زدگی برده اند واینهمه اعتراضات را نمی شنوند و دارو خونه چی را می بینیم که پروانه اش به خاطر تحصیلات پزشکیش می باشدوبدون این امتیاز فنی پشیزی ارزش ندارد.هم سر دولت را کلاه گذاشته وحق فنی می گیرد وهم بر ملت نرخ بالای دارو را تحمیل کرده اند. حال آنکه دارو خانه بدون دارو ساز و دارو ساز بدون دارو خونه معنی نخواهد داشت واین باجی بود که اولیای نظام به این قشر داده اند تا با هم بر مردم بیچاره سروری کنند. و او هرروزبا بی توجهی به همو طنانش ؛بر ارزش بنرندینگ تجارت وداروخونه اش رابیافزاید وسود های کلان به جیب زند واز آه مظلوم وبیمار نترسد. البته هستند پزشکانی که جانب اهل خدا نگه دارند واز تعهدات اخلاقی به مردمشان را نگاهندوغمخوار وهمراه بیمار شان باشند وبه آنارشیسم و بی قانونی وهرج ومرج در قیمت گذاری وارائه خدمات به هموطنان بیمار شان ؛ دامن نزنند آیا شود وزارت بهداشت یکبار دیگر به میدان آید وبدین خیرگی و ظلم پایان دهد.
کس نمی گوید که یاری داشت حق دوستی +حق شناسان را چه حال افتادویاران را چه شد**
شهر یاران و بود و خاک مهر بانان این دیار*** مهر بانی کی سر آمد ؛شهر یاران را چه شد؟

بهمن 98 آمل صلواتی