اسکناس ومسکوکات وسپرده های دیداری (حجم پول و نقدینگی )در جامعه ذاتا”بد نیستید که برای برقراری ارتباطات تجاری و انجام معاملات از ضروریات است.
اشکال آنجاست که قوانین منسجم و هدایت کننده ای در نظام پولی دیده نمی شود که نقدینگی را در جهات درست و تعریف شده هزینه کند؛واندازه نگه دارد تا طغیان نکند.
نقدینگی در جامعه ما یله و رها شده است ؛بطوریکه گاه سر از بازار سکه و طلا در می آورد و آنجا را کون و فیکون می کند و زمانی در خرید و فروش اراضی زراعی که خوراک اصلی مردم از آن محل تامین می شود ظاهر می شود و آنرا به ثمن بخس از دست تولید کنندگان که اصلی ترین وارزنده ترین فعالیت در اقتصاد هستند؛خارج می سازد و آنرا به تلی ازبتن و…درمیان آورد که سبزه هم در آن نروید و گاه مسکن و زمین های مسکونی را مورد هجمه قرار می دهد و شپره ای را به تلیادر می رساند که یکشبه میلیادر شودوبه خوان ومان همه ما بتازد و صاحبان درآمد های ثابت وکارگران را به سخره بگیرد و مازاد آنرا برای سفر های خارجی هزینه کند وبا پول ملی ونفت که متعلق به همه ملتند صلای خرید خانه وکاشانه دردیار غریب وممالک راقیه در سر بپروراند ومنابع ملی ما را صرف اغیار کند تا در آنجا راحت بچرد.
به همه سیاستمداران اقتصادی وسیاسی بخندد که او ضاع را برای چپاول وی آماده کرده اند .
همه وهمه ناشی از گسیختگی قوانین و رها شدن نظام پولی ومالی کشور است که امروز تاوان آنرا مردم ما می پردازند که سفره های شان خالی و ارزش پول ملی به 1/3 سقوط کرده است
. روزگاری مرکانتالیستهای اروپا همه چیز شان را صادر می کرده اند تا به طلا و جواهر برسند وکشور شان را ثروتمند کنند وبه رفاه جمعی برسانند. وامروز برخی در ایران همه منابع کشور را بالعکس اروپائییان نابود می کنند تا دلار وسکه و طلا بخرند و آنرا به خارج انتقال دهند وخادمین به غیر باشند ودر کاباره های آنجا ها لم دهند وبرای ما برنامه نجات بخش تئوریزه کنند.
ودر داخل نیز منابع اصیل اقتصادی و زمین های کشاورزی را به نابودی بکشانند تا در آن ویلا بسازند وبه قیمت تجاری به چند صد ملیون بفروشند واین چنین منابع حیاتی مارا که خوراک و نان و جان ملتمان بدان وابسته است به یغما بر ند واین نتیجه اهمالات قوه مقننه وبرنامه ریزان نظام پولی ومالی ماست آیا نه چنین است ؟
نه من زبی عملی درجهان ملولم وبس **
ملامت علما هم زعلم بیعملی است
آمل — صلواتی