اقتصاد هر کشور برای مبنای تولید ثروت و ارزش افزوده شکل می گیرد ؛کار وتولید وثروت آفرینی اساس اقتصاد های جهان را می سازدهر فعالیتی غیر از پرداختن به اقتصاد مولد جامعه را به تباهی می رساند وبر فقروفاقه وشکاف طبقاتی می افزاید؛پول ذاتا”فاقد ارزش هست اگر اعتباری دارد در سایه کار و تو لید و اقتصاد مولدّ است ؛در ایران اقتصاد غیر رسمی و خاکستری (GreyEconomy) پر سود ده و فعال تر از اقتصاد مولد کشور است و بیشتر؛ بجای پر داختن به تولید وایجاد ارش افزوده به خرید و فروش ارز و سکه و وطلا و زمین ومسکن روی آورده اند و ازسرعملکرد استراتژیستهای اقتصادی ما وکاهش مدام ارزش پول ملی وسوق دادن پولها به سمت و سوی بخشهای غیر رسمی Informalsector)) و اقتصاد غیر رسمی (InformalEconomy) و خاکستری عملاتولید و کار مثبت را به چالش کشید ه است و هیچ نظارتی بر آنها نمی شود ؛”دماراز مابرآوردیی ونمی گویی بر آوردم “.

زمین خود بخود اگرصرف تولیدوارزش افزوده نشود ؛خود بخود عقیم است و نباید در کانال خرید و فروش قرار گیرد و سودهای میلیاردی برای صاحبانش ایجاد کند و بعد این سود ها؛ دلار های نفتی ما را نشانه رود که با غارت آن و صرف آن در اروپا و امریکا و تایلند و مالزی و سنگاپوردر کاباره ها و …ریخته شودو به هدر رود وما اینجا به خاطر صننار وسی شاهی  خوشحال باشیم که با حراج منابع ملی مان در خارج وارزان فروشی مواد خام وناب مان ؛تحریمها را دور زدیم وارز را برای واردات کالاهای اساسی مان وارد کردیم  ؛

دولت ایران بجای پرداختن به تولید و کار و اقتصاد و رونق بنگاههای اقتصادی بیشتر به کار سیاسی مشغول است تا اداره مطلوب اقتصادی و آنهم هر روز دائره ما در جهان تنگ تر می شود وهر روز ما در جهان منزوی تر می شویم ؛

 یک دوست برای ما در جهان نمانده است .

بر اساس آمار کمیسیون ارو پا (80%)از خلق فر صت های شغلی جدید  در اتحادیه ارو پا در پنچ سال منتهی به (2012) به عهده بنگاهای کوچک و متوسط (SMEs)

وبیش از (80%)اعتبارات بنا به پژو هشهای مجلس ؛در قاره اقیانوسیه ؛امریکای شمالی و جنوبی و ارو پای غربی و با ضمانت دولتی به بنگاهای کوچک و متوسط تعلّق می گیرد ؛آنها هیچگاه مولّدین و صاحبان کسب و کار های کوچک و متوسط را تنها نمی گذارند و با آموزش های مداوم اداره سازمانی و پر داختن فر آیند مالی آنهارا در به کمال رساندن اقتصادی و تحصیل سود وتشویق به صادرات تنها نمی گذارند ؛بطوریکه امریکا تنها درسال 1953بیش از 20میلیون فقره وام در تضامن دولت همراه با دادن آموزش و مشاوره و دیگر اشکال کمک ؛به کسب و کار های کوچک و متوسط ارائه کر ده است (معاونت پژو هش های اقتصادی –مر داد94)ودر همین کشوری  که اقتصاد اول جهان را دارد از گذشته اداره کسب و کار های کوچک (SBA)زیر نظر مستقیم رئیس جهمور بوجود آمده که به عنوان نهاد اجرایی کسب و کار ها ی کوچک و متوسط تمام حمایتها را از تولید و کسب و کار های کو چک وخرد ومتوسط بعمل آورد و در اینجا وزارت خانه های “صمت”و جهاد کشورزی هرروز متورم تر و چاق تر می شوند و در آمد های نفتی را در قالب بود جه می بلعند و وتورم و گرانی را با انجام هزینه های غیر مولد و جاری بر ملت مان تحمیل می کنند و هیچ چراغی از آنها روش نمی شود و هیچ خرو جی ندارند ؛حتی نمی توانند  استدلال بیا ورند که بقای همیشه کشور به تولید وپرداختن  همین کسب و کار های کوچک و متوسط(اسمی) است بطوریکه علی رغم اینکه ایجاد ثروت و ارزش افزوده می کنند و برتولید ناخالص داخلی(GDP) می افزایند و با ایجاد فر صتهای اشتغال از نرخ بیکاری و فقر می کاهند وبا تجمیع پس انداز ها ی خرد و تزریق آن به تولید وبهبود توزیع در آمد و با توسعه صادرات ؛ارزهای مورد نیاز ما را تامین می کنند و رشد و تو سعه اقتصادی مارا به ثمر می رسانند و ثبات اقتصادی را به کشور بر می گر دانند وبر اعتماد و وفاق ملی می افزایند بدانها بی توجهی می شود.

ماده (80)قانون برنامه پنجم توسعه ؛حمایت و وتوسعه بنگاهای کو چک و متوسط (کار گاههایی  که کمتر از(100)نیروی انسانی دارند-بانک مرکزی)؛مورد تاکید قرار داده است .

کسب و کار های که قادرند( 94%)واحد های صنعتی را تشکیل دهند و بیش از (60% ) اشتغال را بر دوش بکشند ؛مورد بی مهری مسئولان کشورند .

قهر مانانی که تمام عمر شان را بر پای تولید و کسب و کار گذاشته اند و تمام دار و ندارشان را نثار کار و تولید کرده اند و به نیروی کار به عنوان فرزند شان می نگریسته اند و اصلا راه اداره کار و شورای حل اختلاف و…را نمی دانستند امروز برای پر داختن حقوق همانهایی که درحکم فرزندانشان بوده اند و آنان را تکریم می کر ده اند بایدهرروز را کاسه گدایی بر دارند و از این بانک و آن بانک با رابطه و نفوذ و در خواست سر مایه در گردش بکنند تا شاید امروز را سپری کنند و فر دا را خد ا کریم است و فردا چون آفتاب بدمد بانکها با مامور ومصادره اموال و زندان به سراغ آنها بروندتا هزینه ها و جرائم وتاخیر ها را به چندین برابر از آنها باز ستاند وآنهارا که عشق به تولید دارند ؛بخاک سیاه بنشاند؛سود متعارف بنگاهها 10%درصدی می باشد و آنگاهها بانکها سود 20و 30 و40%مطالبه می کنند ودر چنین تعارض آشکاری رستم زال هم نمی تواند مقاومت کند و شمشیر بکشد ؛بطوریکه برای تنظیم یکی  از رساله هایم که در باب علل ورشگستگی بنگاهها درشرف نوشتن است ؛به قصد مصاحبه با یکی از صاحبان صنعت که روز گاری مشاور وزیر صنعت بود ؛خواستم در باب چرایی ور شگستگیها تحقیقی داشته باشم ؛علی رغم اینکه صنعتگر مو صوف محبتی به بنده داشته اند بدلیل انزجاری که دربخش تولید و بنگاه های تولیدی  در وجود شان پیدا شده بود و همه چیز را گذاشتند و فرار رابر قرار تر جیح دادند ؛حاضر به مصاحبه با من نشده اند و صراحتا” گفته اند در باب هر چیزی باشد ما صحبت می کنم الا؛تولید و صنعت و اینست او ضاع قهرمانانیکه تمام عمر و زندگی و مال و اموال  خویش را به پای تولید و کسب و کار های کوچک گذاشته اند و به جای دادن مشاوره و حمایت وهدایت ونجات آنان (جواز مفلسی و ورشگستگی ) را برای شان صادر می کنند کارخانه ها را به تعطیلی می کشانند ؛شهرکی را به ویرانه تبدیل می کنند و اشتغالی را از میان می برند وبر فقر و فاقه و عدم امنیت ملی می افزایند و وفاق ملی را زائل می سازند و اعتماد ملی را متلاشی می کنند و در منتهی ضعف و زبون در چنپره تحریمها و نازکر دن های دول بیگانه و باج خواهیهای آنان روبرو می شوند که اگر اگر کالا و تولید و غذا و دارو می خواهی باید سیاستهای مارا تمکین کنی و این وقتی است که ما به کار آفرینان مان پشت کنیم و منابع بانکی را آلت قتا له تولید و کسب و کار بدل کنیم و پا بپای دشمنان مان دچار خود تحریمی بشویم وبدین گونه قهرمانان خودرا را به زمین بزنیم و بشسکست برسانیم که آنگاهست که نعوذ بالله فاتحه کشور خوانده شده است حتی بانکها هم دراین مبادله بدلیل گرانفروشی و تحمیل هزینه های مالی گزاف بر تولید کنندگان وعدم توان بنگاهها در پرداخت دیون دچار خسران شده اند و درآستانه بحران وورشگستگی بطوریکه دارائیهای بسیاریی از بانکهای خصوصی کفاف پوشش بدهیهای آنهارا نمی دهد وهرروز در گوشه و کنار طبل رسوایی شان زده می شود و بانک مرکزی در شرف ادغام آنها تا شاید جلوی بحران بانکی رابگیرد؛نتیجه گرانفروشی بانکها و تحمیل هزینه های پولی بالا برتولید کنندگان که به گفته اقتصاد دان “مومنی “در سه اخیر (6-3)%برابر میانگین جهانی بوده است این شده که امروز بیش از 80% واحد های صنعتی غیر فعال شده وبانکها با قدرت پول آفرینی که دارند 40%برنقدینگی کشور افزوده(سلطانی-اقتصاد دان ) وارزش پول ملی را به (4/1)کاهش داده و رشد اقتصادی رابرای سال( 2019)منفی (9/3%-)پیش بینی کند (بانک جهانی )بطوریکه به قول راغفر اقتصادادن؛افزایش قیمت ارز وکاهش ارزش پول ملی ؛کشور ما را در ردیف کشور های افریقایی در آورده است .

 واین شدکه اقتصاد کشورما دچار یک معادله (باخت –باخت ) شودهم بنگاههای تولیدی با هزینه های پولی (20%) بانکی قادر به اداره بنگاهها شان نبوده و بانکها که گویا تنها به سپرده گذاران تعهد دارند که بدانها سود های بالا به پردازند بطوریکه گزارش رسمی و غیر رسمی نشان می دهد که بین 200تا300هزار میلیارد تومان در سال تنها سود بانکی به سپرده ها پر داخت می شود که نیروی محرکه بحران در کیفیت نقدینگی است (مومنی-اقتصاد دان در نامه به رئیس جمهور)واین چنین بود که بنگاههای ما یکی پس از دیگری درشرف ورشکستگی و قهرمانان کار و تولید ما در حال شکست و زمین خوردن و بانکهای ما در آستانه بحران وسیاست خارجه مان تمام پنجره هارا بروی جهان بسته و دشمنان قسم خورده ما مترصد هجمه و حمله وقشون کشی در آب های خلیج فارس .

آیا شود که حکومت ما دوباره خود را احیای کند واستراتژیستها و برنامه ریزان ما و بزرگان عرصه کار وتولید باز قیام کنندوبرپاخیزندو دو باره کشورما را به مجدواعتلا برسانند ؛انشائالله آمین یا رب العلمین

ندارم دستت ازدامن بجزدر خاک ؛وآن دم هم +که بر خالم روان گردی بگیرت دامنت * *                               ****  گردم

فرو رفت از غم عشقت دمم ؛دم دمی تاکی **دمار از من در آوردی نمی گویی درآوردم

                       آمل-دکتر صلواتی (دبیر)